Трајче Иваноски

Трајче Иваноски

(11.03.1945, Прилеп – 19.12.2021, Прилеп).

Трајче Иваноски е актер кој спаѓа во најангажираните творци на прилепскиот театар. Заиграл во далечната 1965 година на сцената на прилепскиот театар, а во пензија заминува во 2007 година. Со оглед дека и за пензионерските денови активно учествува во тековниот репертоар на театарот, Иваноски бележи 40-годишно активно искуство на сцената, со приближно одиграни 300 претстави.

Како што ќе запишат критичарите, во неговиот богат и плоден театарски опус влегуваат поголем број на сложени и стожерни (главни) актерски ролји, реализирани во дела, како од домашниот репертоар, светската драмска класика, така и од современата драматургија. Бројката на неговите главни ролји е голема, а за дел од нив има добиено и престижни награди. Негови драги, главни и забележани ролји се: ликот на Протасов во пиесата „Деца на сонцето“, Креонт во „Антигона“, Агатон во „Нажалена фамилија“, аџи Трајко во „Бегалка“, Горчин во „Скок преку кожа“, потоа Златан во „Робот и Агата“, Евросим во „Црноборје“, Шандебиз во „Мушички во главата“, Борис поп Стафанов во „Мацедонише Цуштенде“ од Јордан Плевнеш, Букара во „Хамлет од Мрдуша“, Големанов во истоимената претставата „Големанов“, неговата драга улога на аџи Јанкула во комедијата „Солунски патрдии“ на Миле Попоски. Со улогата на Рампо Рајатоски во претставата „Не сега драга, најдобро е попладне“, влегол како гостин-актер во Драмски театар во истоимената претстава. Гостин-актер бил и во Битолскиот народен театар. Неаборавна е и улогата на професор Павлович во „Собирен центар“, како и Киро во претставата „Полковникот птица“…

Како куриозитет може да се забележи дека во првата претстава, со која за првпат е отворена сцената на Домот на културата „Марко Цепенков“, е претставата „Коштана“ во режија на Петре Прличко. Во оваа претстава Прличко ја толкувал и главната улога на ликот Митке, а како алтернација со Петре Прличко, Трајче Иваноски ја толкува истата улога.

Ова е мал дел на улоги, а останатите улоги ги има остварено во претставите: „Мангите пијат чај“, „Туѓо сакаме, свое не даваме“, „Колобан“, „Аресниј“, „Силјан штркот“, „Спиро Црне“, „Опера за три гроша“, „Молам за секс“, „Антица“, „Светилникот“, „Рибарски караници“, потоа претставата „Од кол на кол“ во режија на Коле Ангеловски, која што воедно е и претстава со која заминува во пензија и која достигнува над сто изведби на гледаност. Со претставата, дуодрамата „Залив“ од Ги Фоази, во режија на Коле Ангеловски, Иваноски прославува 30 години работа на сцена.

Трајче играше до последно, до пред извесен период, во претставите „Лажговци“, „Глембаеви“, како и во приватниот театарски проект – дуодрамата „Мендо и Мајло“.

Учествувал и играл во голем број на ТВ драми, ТВ серии, меѓу кои се и детските серии „Втора смена“, „Волшебното самарче“, „Итар Пејо“, како и ТВ серијата „Солунски патрдии“, но и повеќе радио-драмски остварувања. Посебно го негува рецитирањето, со кое што настапува на многубројни градски и републички манифестции.

Награди и признанија:

- Прва награда на театарскиот фестивал „Војдан Чернодрински“ за млад актер во улогата на Златан во претставата „Робот и Агата“;

- За најдобра машка главна улога за ликот на Горчин во претставата „Скок преку кожа“ во режија на Бранко Гапо на татарскиот фестивал Војдан Чернодрински во Прилеп;

- За главна машка улога за ликот Протасов во претставата „Деца на сонцето“ во режија на Илија Милчин на фестивалот Војдан Чернодриснки во Прилеп;

- За ликот на Креонт во „Антигона“ во режија на Благоја Дамески на фестивалот Војдан Чернодринскиво Прилеп;

- Во 2003 год на Меѓународниот фестивал на комедија во Корча, Албанија, ја добива главната награда за најдобро актерско остварување за улогата на професор Павловиќ во претставата „Собирен Центар“;

- Во 2016 год повторно на фестивалот во Корча добива нарадата за монодрамата „Јас, Илија Шаторот“;

- Во 2011 година ја добива наградата за животно дело на фестивалот Војдан Чернодрински во Прилеп.

Добитник е и на Третоноемвриската награда, што ја доделува Собранието на град Прилеп.

Од театарската критика:

„Како искусен актер, Трајче Иваноски се притајува во одделни сцени за да блесне одеднаш во фуриозно темпо и гест, искажувајќи ги длабоките потреси кои се случуваат во неговата душа, при што измамува аплауз на отворена сцена… Го одигрува со актерска виртуозност и речиси беспрекорно во претставата „Залив“. (Тодор Кузманов, објавено во неговата книга „Театарски минијатури“).

„Скоро сите ликови во претставата „Скок преку кожа“ се остварени со автентичност, силна животна сугестивност, артистичка креативност која воодушевува. Такво е остварувањето на Трајче Иваноски во ликот на Горчин…“ ќе напише Петре Бакески во далечната 1981 во „Вечер“, по повод премиерата на „Скок преку кожа“.

„Остварувањето на Трајче Иваноски во претставата „Залив“ влегува во редот на неговите најуспешни актерски дострели, заедно со оние во „Робот и агата“, „Деца на сонцето“, „Скок преку кожа“ (Иван Иваноски, театарски критичар во „Пулс“ од 23.03.1996).