Тале Горанов е македонски револуционер, деец на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација.
Тале е роден во Прилеп. Во родниот град стекнал основно образование и по професија бил бојаџија. Станал активист во ВМОРО и станал четник при војводата Марко Лерински. Пролетта во 1901 година бил испратен за војвода во Костурско на местото на Атанас Петров. Негов секретар станал учителот од Загоричани Дамјан Илиев. Георги Попхристов си спомнува за него:
„Горанов во почетокот добро се претстави пред четниците и селаните, но беше млад и нервозен. Често влегуваше во конфликт со учителите, кои беа раководители по селата. Беше и суетен, сакаше многу да беседи со жените и учителките. Пројавуваше самоволности, па дури си направил и печати „Костурска реонска чета“, „Тале Горанов – Костурски војвода” и други некои суетни работи. Воопшто, повеќе се занимаше со љубов, отколку да си ја гледа работата. Затоа беше преместен за војвода во Охридско.“
На 16 мај 1901 година заминува за Битола, каде што Даме Груев му забранува да се враќа во Костурско како војвода. На 6 јули 1901 година, во манастирот „Света Петка“ крај Велгошти участвува во формирањето и ја предводи првата организационо-организаторска чета во Охридско, во која влегле уште и кадрите од русенското стрелачко друштво: Дејан Димитров, Милош Богданов и Миладин Голов. Кон четата се присоединиле и Јаким Алулов, Тасе Христов и Ставре Гогов.
На 27 ноември 1901 година бил симнат од предводник и бил заменет од Тасе Христов, до пристигнувањето на Никола Русински. Заради престапи спротивно правилата на ВМОРО бил осуден на смрт. Бил ликвидиран во март 1902 година од прилепскиот војвода Методи Патчев.
Коментирај