„Како пејач меѓу глувонемите“

НА ЛЕВА НОГА

СО ДИМЕ СТАНКОСКИ – ДЕБЕЛОТО

НЕ ДОЈДОВ ВО ДРАМСКИОТ ТЕАТАР ЗА ДА ГО ПРИЛЕПИЗИРАМ! – КАКО СЕ СТАРТУВА НА ГОЛЕМИОТ ПРЕДАВАТЕЛ НА РАДИО СКОПЈЕ. – АМБИЦИЈА; НАДЗБОРУВАЊЕ. – МНОГУ САКАВ, МНОГУ ЗАПОЧНАВ…

РЕЖИСЕР-ДЕБИТАНТ НА ПРАГОТ

КАКО ПЕЈАЧ МЕЃУ ГЛУВОНЕМИТЕ

Диме Станкоски ѝ припаѓа на најмладата генерација режисери – на 17 јануари во Драмскиот театар од Скопје ќе биде прикажана неговата дипломска претстава „Нажалена фамилија“ од Бранислав Нушиќ.

- Како се чувствуваш како режисер – дебитант?

- Понекогаш како на лева нога, а обично на десна, зашто сум левак. Многу сакав, многу започнав…

- Се пушти глас дека со твоето доаѓање, Драмскиот театар се прилепизирал.

- Подобро и тоа, одошто да се шаблонизира.

- Зошто се определи за „Нажалената фамилија“?

- Го имав предвид елементот на инаетот во нашиот менталитет – ако му презентраш нешто жално, обврзно очекувај да се смее. Ете, ако ништо друго, поради ова очекувам да има доста смеа на премиерата на „Нажалена фамилија“.

- Зошто те викаат Дебелото?

- Зошто е тешко за изговор – Сензибилното.

- Како што дознаваме, веќе си стартувал на големиот предавател на Радио Скопје.

- Редакцијата на радиодрамските емисии ми ја укажа довербата за реализација на „Земја и ТЕГОБА“ од Мето Јовановски.

- Како излегуваш на крај сo Димитар Гешоски и Ацо Јовановски?

- Кога се има предвид дека нивната заедничка телесна тежина одвај да е рамна на мојата, може да се претпостави колку сме рамноправни.

- Перо Глигоров воо продукција на Јоле Новаковиќ, имаше намера да реализира филм на тема „Дон Кихот”. Што гледаш ти во таа тема?

- Го гледам Ристе Стефановски paзмaвтaн меѓу бараките на Градското собрание, место меѓу ветрени мелници.

- Како се чувствуваш меѓy артистите?

- Како пејач меѓу глувонеми.

- Што ти е хоби?

- Да ве предизвикувам тебе и Гешо на молчење.

- А амбиција?

- Да ве надзборувам?

- И се надеваш дека ќе усneeш?

- Имам јас и тајно оружје – мојот колега од Академија Благоја Чорески (Волшебнии воз).

- Со оглед на тоа дека си левак, нашетто стандардно поледно прашање ќе го формулираме вака – иако си на десна нога речи нешто духовито или невозможно.

- Толку сум оптимист што се надевам дека татко ми Данчо од Прилеп, ќе ја догледа до крај мојата прва професионална премиера.

Бранко ВАРОШЛИЈА

(Објавено во „Екран“ – прилог за ТВ, филм, радио и естрада, год. II, бр. 7 од 2.I.1971)