Драгутин Јовановиќ – Луне

Драгутин Јовановиќ – Луне е роден 1892 година во Алексинац, Србија, во семејството на доселеници од Прилепско. Неговото семејство наскоро се преселува во Врњачка бања, каде што Драгутин го завршува основното образование. Од својот татко го учи ѕидарскиот занает и работи на изградбата на железничката линија Крушевац – Сталач – Ужице. Таму главниот инженер му го дава прекарот Луне, по кој ќе биде познат до крајот на својот живот.

Набрзо се присоединува кон српската четничка акција и на 22 март 1911 година влегува во четата на српскиот војвода Воин Поповиќ-Вук со кого участвува во Балканските војни, а со избувнувањето на Првата светска војна преминува во Јадранскиот четнички одред, повторно под команда Воин Поповиќ. Во октомври 1914 година Јовановиќ со својот вод во близина на речниот остров остров Курјачица заробува 10 австроунгарски офицери и 300 подофицери и војници.

Во борбите во близина на Груништа е ранет во раката, но по закрепнувањето продолжува да се бори на Македонскиот фронт, каде што учествува во битката на Кајмакчалан. Во ноември 1917 година му е доверена задача од Врховната команда да навлезе во окупираните територии од Бугарската армија и да собира информации за нејзиното движење. Во окупирана Македонија останува до крајот на август 1918 година.

За заслугите во војната е унапреден во чин потпоручник и е одликуван со ордените:
- Караѓорѓева ѕвезда со мечови IV степен
- Златен војнички орден Караѓорѓева ѕвезда со мечове (два пати)
- Златен медал „Милош Обилиќ“ за храброст (два пати)
- Француски Воен крст
- Грчки Медал за храброст
- Албанска споменица
- Споменица за војните од 1912-1918 година.

По војната служи во воената команда на Белград и на 31 март 1924 година се пензионира со чин поручик. Влегува во Демократската партија на Љубомир Давидовиќ и станува градоначалник на општина Врњачка бања. За време на неговиот мандат како градоначалник ги пошумува јужните падини на превојот Гоч, го регулира текот на Врњачка река, од местото на денешниот хотел „Србија“ до изворот Снежник, организира неколку општински и месни друштва, меѓу кои Четничкото здружение и ловно друштво. Во 1927 година станува народен пратеник.

На 20 јуни 1928 година, за време на убиството на лидерот на хрватската селанска странка Стjепан Радиќ и пратениците Павле Радиќ и Ѓуро Басаричека, Jовановиќ е непосредно до атентаторот Пуниша Рачиќ, црногорски пратеник на радикалната странка. Од судот е обвинет за соучество, но на судењата во мај и јуни 1929 година се отфрлени сите обвиненија кон него. По овие настани, заминува од политиката и активно учествува во четничкото движење на Коста Пеќанац.

Јовановиќ е убиен на 2 јули 1932 година на Нишката железничка станица од револверот на полицискиот агент Стеван Протиќ, со кој Луне започнал кавга за претрес на неговиот багаж. Но, мотивите и организаторот на неговото убиство и ден-денес не се разјаснети.

Погребан е во Врњачка бања.